Bardzo bliski ideału

Najlepszy obecnie telefon Samsunga – model GT-S5800 Wave, to pierwsze urządzenie z nowym systemem operacyjnym bada, opartym na Linuksie. OS oferuje wielozadaniowość, czyli możliwość uruchamiania wielu aplikacji w tym samym czasie.

Liczba otwartych równocześnie programów jest limitowana przez pamięć operacyjną urządzenia. Po jej przepełnieniu telefon sygnalizuje konieczność zamknięcia wybranych procesów. Na szczęście takie sytuacje należą do rzadkości. Dodatkowo użytkownik ma możliwość monitorowania zasobów systemu – obciążenia procesora smartfonu oraz zapełnienia jego pamięci.

Apple, strzeż się!

Płynność działania smartfonu to poezja. Jedyne porównywalne pod tym względem urządzenie, jakie dotychczas testowaliśmy, to iPhone 3 GS, a Wave momentami zdaje się przewyższać nawet produkt Apple.

Wygodę użytkowania zwiększa możliwość odbierania i odrzucania połączeń za pomocą przycisków sprzętowych oraz szybkie odblokowywanie ekranu przez przytrzymanie przycisku blokady. Z zablokowanego ekranu możesz szybko przejść do nieodebranych połączeń (zobacz to w wideoprezentacji zamieszczonej na płycie CD) oraz odtwarzacza muzycznego (jeśli jest aktywny).

Superekran

Wave, jako pierwszy smartfon na świecie, ma ekran wykonany w technologii Super AMOLED (drugi, który jest w niego wyposażony, to smartfon Samsung Galaxy S – w sprzedaży od końca czerwca). Od wyświetlaczy AMOLED różni go integracja warstwy reagującej na dotyk z ekranem (w innych typach wyświetlaczy warstwa dotykowa znajduje się nad ekranem). Skutkuje to bardzo wysoką precyzją odczytywania dotyku. Super AMOLED oferuje także niespotykany dotychczas w smartfonach kontrast obrazu oraz bardzo dobre kąty widzenia. Teoretycznie nowy typ ekranu powinien zapewniać także dużo lepszą widoczność w mocnym świetle słonecznym oraz mniej się brudzić podczas dotykania palcami. Jednak pod tymi względami nie zauważyliśmy szczególnego skoku jakościowego w porównaniu do innych typów ekranów. Jest tylko odrobinę lepiej.

Solidny interfejs

W interfejsie użytkownika o nazwie TouchWiz 3.0 widać inspiracje zarówno systemem Google Android, jak i iPhone OS. O wszystkich wydarzeniach zachodzących w telefonie dowiesz się z wysuwanego u góry ekranu paska powiadomień (zapożyczenie z Androida).

Tak jak w systemie Android możliwości interfejsu poszerzają widżety. Najciekawsze z nich to: widżet Internet, wyświetlający skróty do ostatnio otwieranych stron, widżet dający szybki dostęp do wyszukiwarki, poczty i mapy Google i organizer. Dostępne są także widżety współpracujące z serwisami społecznościowymi – więcej o nich przeczytasz w ramce obok.

System operacyjny nie pozwala umieszczać na pulpitach ikon aplikacji. Te są dostępne po wywołaniu odpowiedniego menu środkowym przyciskiem – składa się ono z kilku, przewijanych w poziomie, ekranów. Mechanizm zarządzania tymi ikonami zaczerpnięto z iPhone’a OS – przytrzymanie obiektu pozwala przesuwać go po liście.

Dostęp do ustawień telefonu jest możliwy właśnie za pośrednictwem ikony w menu aplikacji, ale nie jest to wygodne rozwiązanie. Sama organizacja menu ustawień, czyli sposób pogrupowania poszczególnych funkcji, nie zawsze jest intuicyjny i może frustrować początkującego użytkownika telefonu. Mimo tego interfejs robi ogólnie bardzo pozytywne wrażenie. Czytelność i prostotę postawiono wyżej niż graficzne efekty, znane np. z nakładki Sense w smartfonach firmy HTC. Czy to plus, czy minus – niech każdy oceni według własnego uznania.