Antyszpiegowski poradnik EFF

Organizacja Electronic Frontier Foundation (EFF) opublikowała poradnik, dzięki któremu uczniowie i studenci mogą dowiedzieć się, jak uniknąć szpiegowania przez władze szkół i uczelni zarówno w placówkach oświatowych, jak i poza nimi.

Technologie nadzoru stosowane w szkołach, na uczelniach i w kampusach obejmują systemy kamer z funkcją rozpoznawania twarzy, mikrofony mające wykrywać „akty słownej agresji" oraz oprogramowanie do skanowania postów zamieszczanych w mediach społecznościowych przez uczniów i studentów. Według działaczy EFF część amerykańskich szkół wykorzystuje system certyfikatów bezpieczeństwa pozwalających łączyć się z internetem na terenie placówki oświatowej czy kampusu, a jednocześnie sprawdzających historię przeglądania stron WWW albo wyszukiwane w sieci hasła i wiadomości wysyłane przez komunikatory.

– Niektórzy administratorzy utrzymują, że muszą korzystać z takich technologii, aby zapewnić bezpieczeństwo szkołom, ale niewiele jest dowodów na prawdziwość takich twierdzeń. Nieustanny nadzór może natomiast sprawić, że ludzie zaczynają zachowywać się nienaturalnie. Kiedy jesteśmy ciągle szpiegowani, cenzurujemy nawet sposób, w jaki się wyrażamy. Nazywa się to „efektem odstraszającym". Tymczasem uczniom, tak jak wszystkim ludziom, potrzebne są miejsca, w których mają poczucie prywatności – mówi Lindsay Oliver, jedna z aktywistek EFF.

W przewodniku EFF wymieniono technologie śledzenia osób oraz opisano konsekwencje ich zastosowania. Przykładowo:  niektóre szkoły sprawdzają lokalizację uczniów, rzekomo w celu kontrolowania frekwencji na lekcjach lub stopnia wykorzystania szkolnych autobusów. Monitorowanie jest prowadzone za pomocą różnych narzędzi – od telefonów komórkowych po dokumenty tożsamości z elektronicznymi chipami – i nie trzeba go wcale przerywać poza obszarem szkoły. Informacje o lokalizacji są wyjątkowo wrażliwe, ponieważ da się dzięki nim ustalić choćby to, do jakich lekarzy chodzi nadzorowana osoba, z kim się spotyka itp. Gromadzone w ten sposób informacje z czasem składają się na szczegółową historię działań ucznia.

Co mogą zrobić studenci, uczniowie i zaniepokojeni rodzice? Często najlepszym rozwiązaniem jest rezygnacja z używania systemów skonfigurowanych przez szkoły (o ile to możliwe) i zachęcanie znajomych do robienia tego samego. Przewodnik pokazuje również uczniom, jak rozmawiać z rodzicami lub opiekunami o zdarzeniach związanych z inwigilacją domniemaną lub rzeczywistą.

– Będąc pod stałym nadzorem w domu i szkole, dzieci uczą się, że ludzie, którym powinni ufać, szpiegują ich, a taka lekcja źle służy w późniejszym życiu – mówi Gennie Gebhart, zastępca dyrektora ds. badań EFF.

fot. EFF