Test dysków SSD

Wydajność

Mimo dostępności szybkich interfejsów większość dysków SSD wciąż używa standardu SATA 3 – nawet jeśli fizycznie jest to złącze M.2 czy starsze mSATA. Teoretyczna przepustowość SATA 3 to 6 Gb/s, czyli dokładnie 768 MB/s (choć przelicza się ją na 600 MB/s), w praktyce wynosi najwyżej 550 MB/s.

Dopiero PCIe/NVMe jest w stanie „uwolnić” dysk od ograniczenia w postaci wolnego złącza SATA. W wypadku PCIe 2.0 x2 (dwie linie sygnałowe) przepustowość wynosi w teorii 1024 MB/s, w praktyce ok. 750 MB/s.

Najnowsze dyski NVMe to zupełny przełom. Korzystają z PCI Express 3.0, a w dodatku z czterech linii sygnałowych, których łączna teoretyczna przepustowość sięga 4 GB/s. To czterokrotnie więcej niż w starszych rozwiązaniach! Osiągnięcie takiej wydajności ułatwia to, że płyty główne od dawna są wyposażane w sloty PCIe 3.0, a te z podstawką LGA 1151 często mają gniazda M.2 zgodne z PCIe 3.0 x4. Transfer 4 GB/s to też wartość teoretyczna – obecnie żaden SSD nie ma takich osiągów.

Podsumowanie testu

W teście uwzględniliśmy dyski SSD o pojemnościach około 250 GB oraz około 500 GB. Ceny typowych modeli SATA o tej pojemności to 300–600 zł. Przetestowaliśmy również kilka dostępnych dysków PCI Express – znacznie droższych niż SATA, ale też bardziej przyszłościowych.

Najlepsze 2,5”

W przypadku dysków SATA szybkość odczytu i zapisu wynosi około 550 i 500 MB/s. Większe różnice dotyczą operacji losowego odczytu i zapisu danych – jest to 38–100 tys. operacji na sekundę. Kombinacja tych parametrów powoduje, że niektóre dyski są świetne, inne „tylko” bardzo dobre, ale w każdym przypadku o niebo lepsze od „zwykłego” dysku.

W teście wyróżniają się dwa modele: SanDisk z serii Ultra II oraz Adata z serii SU800. Oba mają niemal identyczne osiągi i podobną cenę w przeliczeniu na gigabajt. Różnią się pojemnością (SanDisk – 480 GB, Adata – 256 GB). Ponieważ większe dyski są zazwyczaj szybsze, Adata SU800 w wersji 512 GB byłby prawdopodobnie lepszy od SanDiska.

Obaj producenci dołączają oprogramowanie do zarządzania, a w przypadku Adata dodatkiem jest Acronis ThueImage HD do klonowania dysków.

Najlepsze M.2

Wśród dysków M.2 dostępne są urządzenia korzystające z interfejsu PCI Express i protokołu NVMe. W naszym teście był to Intel z serii 600p oraz Samsung z serii 950 Pro. Zdecydowanie wyróżniają się one wydajnością (uzyskały ocenę powyżej 5,00), a ich wadą jest relacja pojemności do ceny – 1 GB pamięci kosztuje 2–3 zł, szczególnie drogo jest w przypadku dysku Samsunga. Dlatego mimo wyższej wydajności, dysk ten znalazł się na drugiej pozycji. Jeśli jednak bezwzględnie zależy ci na osiągach, warto wybrać właśnie ten produkt.

Jeśli złącze M.2 w laptopie lub pececie obsługuje tylko standard SATA, możesz wybrać dysk z pozycji 3., 4. lub 5. Mają zbliżoną wydajność, a dobrym stosunkiem pojemności do ceny wyróżnia się Plextor M7V (najnowszy Plextor S2 ma być docelowo sporo od niego tańszy).

Najlepsze karty PCI Express

To produkty dla najbardziej wymagających posiadaczy pecetów. Najlepiej wypadł Intel z serii 750. Jest to model bardzo drogi, bo kosztuje niemal 1800 zł – cena 1 gigabajta wynosi ok. 4,76 zł. Jednak jego przewaga pod względem osiągów nad Plextorem i Kingstonem jest tak duża, że nawet ta cena nie przeszkodziła w zajęciu pierwszej pozycji. Oczywiście mało kto będzie w stanie zapłacić 1800 zł za dysk SSD. Na pocieszenie dodajmy, że Plextor M8Pe o pojemności 512 GB kosztuje „tylko” 1100 zł – dla wielu osób będzie to lepszy wybór. Natomiast odradzamy dyski Kingston Predator, które korzystają z magistrali PCIe 2.0 x4 – przez interfejs wydajność jest ograniczona o połowę.

Jaka płyta główna?

Dysk SSD o wielkości 2,5” (jak do laptopa) da się podłączyć do każdej płyty głównej ze złączem SATA. W przypadku dysków M.2 jest inaczej. Jeśli dysk korzysta ze standardu SATA, będzie pasował praktycznie do wszystkich złączy M.2. Ale jeśli korzysta z protokołu NVMe, wymaga złącza M.2 zgodnego z PCIe (najlepiej PCIe 3.0 x4). Mając laptopa czy peceta, musisz upewnić się, czy komputer ma właśnie takie gniazdo. Spośród laptopów wyposażony jest w nie np. Lenovo Y700, który w większości konfiguracji jest sprzedawany z dyskiem 2,5”, ale ma dostępne złącze M.2. Spośród płyt głównych może to być niedroga Asus B150M-A/M.2.

Jeżeli zamierzasz kupić pamięć SSD w postaci karty HHHL, upewnij się, czy masz wolne złącze PCI Express (również najlepiej 3.0 x16). Płyty główne formatu mATX zazwyczaj mają tylko jedno takie złącze, więc będziesz miał dylemat, czy zainstalować w nim grafikę, czy kartę SSD. Bezpiecznym rozwiązaniem jest pełnowymiarowa płyta ATX z dwoma lub trzema slotami x16.